دیروز از مشهد اومدیم....سفر خیلی خوبی بود و خیلی زیاد خوش گذشت...خیلی..رفت و برگشت با اتوبوس vipرفتیم...جام که خیلی خوب بود....همه چی عالی بود.....و حقیقتا باورم نمیشددعوت شدم....فاز روشن فکری نمیخوام بردارم...ولی همون طور که قبلا هم گفتم من اصلا این ی سال به امام رضا فک هم نکرده بودم....عقایدم هر چند احمقانه ولی من واقعا این سفر رو ی مهمونی میدیدم....اونجا هم به امام زضا و خدا گفتم واسه دعوتتون ممنونم...

بریم سراغ حاشیه....مامان قیل سفر برای هممون ی مبلغ واریز کرده بود...به من فت خرج سفرت...رفتیم مشهد...مامانم تمام مدت دغدغه مرضیه رو داشت و بعد مرضیه بابا و مهسا....مصطفی و مرتضی در رتبه بعدی و من که کلا هیچ...بی انصافی نمیکنم...رفتیم داخل مغازه بهم گفت ی نیم ست بردار...گفتم نمیخوام.دو بار دیگم گفت گفتم نه....از اینجا میگم دغدغه مرضیه که مامانم رفت تهران 3 تا شلوار بیرون خرید یکی برای مرضیه 2 تا برای خودش...و من .هیچی...

از زنگ ها یگم...کلا کسی سراغ منو نگرفت کلا هیچی فقط بابام بود که گفت به مامان گوشی رو بده مریم 48 ساعته صداشو نشنیدم....

نتایج سفر::

خب حقیقتا کسی میره سفر هم منم بهش زنگ نمیزنم...پس توقعی نباید میبود....و اوووم مردونه ناراحت هم نشدم...فقط با حقیقت رو ب رو شدم

حقیقت بعدی اینه که تو خانواده هستم ولی نیستم....دیگ نگران شهرستان قبول شدنم نیستم..راحت میرم و ی شهر دیگ ی زندی جدید رو شروع میکنم.

ی جمله ای به امام رضا گفتم خودم پشیمون شدم از زدنش....بهش گفتم امام رضا مهمونتم...دست خالی برم نگردون برای خودت بده....ولی به خودم گفتم بیشعور مگ دعوتت نکرده بود..وقتی خودش گفت بیای خودش این چیزا رو بهتر میدونه دیگ....چرا چنین چرتی رو گفتم اخه.

من واقعا هم شرمندم هم به بیشعور بودن خودم اقرار میکنم.....ادب مهمان چیز دیگ ای حکم میکرد ولی من گستاخی کردم....جز شرمندگی چیزی نموند....

تو حرم حس اینو داشتم که حاجت روا شدم...و شاید باورت نشه نمیتونستم دعا کنم....برای کسی دعا نکردم...اصلا دعا نکردم...ولی میدونم همه چی حل شد....

در کل سفر خیلی خوبی بود....کلا هم دیگ حرفی ندارم.....سکوت بهترین چیز در دنیاس.